Ως ΚΚΕ έχουμε δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι η πανδημία και η αναγκαιότητα του εμβολιασμού για επίθεση ενάντια σε εργαζόμενους.
Χρειάζεται εξαντλητική, προσωποποιημένη ενημέρωση για τον εμβολιασμό, προληπτικός έλεγχος, υγειονομική επιτήρηση, επιστημονική παρακολούθηση, καταγραφή όλων των αποτελεσμάτων των εμβολιασμένων.
Προϋποθέσεις που δεν υλοποίησε η κυβέρνηση.
Αντίθετα, είναι η κυβέρνηση που με την πολιτική και τις παλινωδίες της κατάφερε να υπονομεύσει τον μαζικό εμβολιασμό.
Ο απαραίτητος εμβολιασμός μετατρέπεται σε εργαλείο για να μεταφερθούν οι κυβερνητικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας και την υποστελέχωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στις πλάτες των εργαζομένων, αλλά και για να «τρέξουν» πιο γρήγορα τα σχέδιά της για το «νέο ΕΣΥ».
Έτσι προσθέτει κι άλλα εμπόδια στην προστασία της υγείας του λαού με το πέταγμα εκατοντάδων υγειονομικών έξω από τα, ήδη, υποστελεχωμένα νοσοκομεία της χώρας.
Δεν είναι μόνο ορατός ο κίνδυνος να αναστείλουν τη λειτουργία τους κλινικές, εξειδικευμένα ιατρεία και άλλες υπηρεσίες των νοσοκομείων και κλινικές να συγχωνευτούν αλλά μια πραγματικότητα, όπως διαπιστώνεται και για το Νοσοκομείο της Δράμας μέσα από τις αγωνιώδεις δηλώσεις τόσο της προέδρου της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών όσο και από τον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων.
Η εξέλιξη αυτή στερεί από το λαό της περιοχής μας την αναγκαία περίθαλψη και θεραπεία από το δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς ασθενείς παραμένουν σχεδόν αποκλεισμένοι από τις διαγνώσεις και τις θεραπείες.
Η κατάσταση έχει ήδη χτυπήσει «κόκκινο»!
Στο Γ.Ν. Δράμας τέθηκαν σε αναστολή 96 από τους 640 εργαζόμενους, μεταξύ αυτών 4 γιατροί, 4 βοηθοί ακτινολόγοι και μικροβιολόγοι, 52 νοσηλευτές, 10 από τους 19 τραυματιοφορείς ποσοστό 52,6%, 2 από τους 4 μαγείρους, καθώς και διοικητικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι στην καθαριότητα και τις τεχνικές υπηρεσίες.
Σημαντικές «παρενέργειες», κυρίως στη νοσηλευτική και την τεχνική υπηρεσία, έχει η εφαρμογή του μέτρου της αναστολής καθηκόντων.
Η έλλειψη αναισθησιολόγων, καθώς απέμεινε ένας, θέτει, ουσιαστικά, εκτός λειτουργίας τα χειρουργεία, στα οποία μόνο επείγοντα περιστατικά μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν.
Ως ΤΕ Δράμας άμεσα είχαμε παρέμβαση για το ζήτημα μέσω του βουλευτή του ΚΚΕ, Γιάννη Δελλή, ο οποίος σε τηλεφωνική επικοινωνία με την Υφυπουργό Υγείας έθεσε το πρόβλημα ζητώντας την άμεση επίλυσή του.
Στο φόντο αυτό, η κυβέρνηση αξιοποιεί τις οδυνηρές συνέπειες της πολιτικής της ως χρυσή ευκαιρία για να «τρέξει» τα αντιδραστικά της σχέδια και να «προβάρει» το μοντέλο του «νέου ΕΣΥ» που ετοιμάζει.
Με πρόσχημα την αντιμετώπιση των κενών που προκύπτουν από την αναστολή καθηκόντων, περιλαμβάνονται οι γνωστές συνταγές των συνεχών μετακινήσεων του λιγοστού και εξαντλημένου προσωπικού, οι προσλήψεις συμβασιούχων με ολιγόμηνες συμβάσεις για το «μπάλωμα» των κενών, αλλά και η «ανάθεση υπηρεσιών» σε επιχειρήσεις και η κάλυψη των ελλείψεων με εκχώρηση σε εργολάβους.
Ο κανόνας είναι: εξουθενωμένοι υγειονομικοί, για να χτιστεί τείχος ανοσίας στην κερδοφορία των επιχειρηματιών της Υγείας!
Καλούμε τον λαό της Δράμας να διεκδικήσει την ενίσχυση, την πλήρη στελέχωση του Νοσοκομείου.
Να παλέψει σήμερα για δομές και υπηρεσίες Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται τόσο οι «τρέχουσες» όσο και οι έκτακτες λαϊκές υγειονομικές ανάγκες.
Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, χωρίς αποζημιώσεις, και ένταξή του στον κρατικό μηχανισμό.
Καλούμε τον λαό της Δράμας, μαζί με τον αγώνα του για την αναστολή των απολύσεων, να διεκδικήσει τον άμεσο, πλήρη και ασφαλή εμβολιασμό που αποτελεί σημαντικό στοιχείο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με την ταυτόχρονη αξιοποίηση και των επιστημονικά ενδεικνυόμενων νέων φαρμάκων, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα μέτρα πρόληψης.
Μαζί με τον καθημερινό αγώνα για την προστασία της υγείας, των δικαιωμάτων, του εισοδήματος, που πρέπει να συνεχιστεί, τώρα πρέπει να ανοίξει στα γεμάτα η συζήτηση για τον άλλον δρόμο ανάπτυξης, εκείνον που με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό θα έχει κριτήριο την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, την προστασία της ζωής και την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Τον μόνο δρόμο δηλαδή όπου ο λαός μπορεί να αξιοποιήσει της όφελός του της νέες μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης και της παραγωγής και θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών, με πρώτο αυτό της υγείας και της ζωής.