Δέσποινα Παρασίδου

Υπεύθυνη Κέντρου Νεότητας «Γεώργιος Παρασίδης» Δήμου Δράμας

Συνέντευξη Βαγγέλης Ελευθεριάδης / Φωτογραφίες Βασίλης Κοβλακάς

Η Δέσποινα Παρασίδου με το συναίσθημα της προστασίας, της φροντίδας και της ευθύνης ανέλαβε την πορεία του Κέντρου Νεότητας μετά το χαμό του Γεωργίου Παρασίδη χτυπημένου από την επάρατη νόσο.
Αναφέρει ότι το Κέντρο Νεότητας δεν προστατεύει την τέχνη, λατρεύει την τέχνη μέσα από τη διαφορετικότητα της ανυπότακτης ψυχής που την ακολουθεί.
Μέσα από τις δράσεις του Κέντρου, δίνεται η δυνατότητα στα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτές να ικανοποιούν και να αναδεικνύουν τις καλλιτεχνικές τους επιθυμίες, ενώ ταυτόχρονα προάγεται το κλίμα συνεργασίας, αλληλεγγύης, δημιουργικής απασχόλησης και διαμόρφωσης συνείδησης ενεργού πολίτη. Προσφέρει θετική δημιουργική ψυχαγωγία, διατηρώντας αξίες σχετικές με την πνευματική και πολιτιστική ζωή του τόπου.
Εκατοντάδες μαθητές και δεκάδες δάσκαλοι όλοι μαζί συνέθεσαν ένα εξαιρετικό παζλ, ένα φιλικό κύκλο που χαρακτηρίζεται από τα δομικά στοιχεία της οικογένειας, όπως είναι το φιλότιμο, ο αλτρουισμός, η αγάπη και κυρίως ο σεβασμός για το συνάνθρωπό μας.

Μια κυψέλη απρόσκοπτης και ελεύθερης επικοινωνίας με την τέχνη

– Φέτος το «Κέντρο Νεότητας Γεώργιος Παρασίδης» συμπληρώνει 30 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Πως ξεκίνησε αυτή η κίνηση;
– Το Κέντρο Νεότητας ξεκίνησε από μια ομάδα ανθρώπων με κοινό όραμα. Τη δημιουργία ενός εικαστικού χώρου, όπου μικροί και μεγάλοι θα ξεδίπλωναν την καλλιτεχνική τους ανησυχία, απαλλαγμένη από σκοπιμότητες, με μοναδικό γνώμονα την ανάδειξη και ανάπτυξη του πολιτισμού και της τέχνης.
Έτσι το 1988 ιδρύθηκε ως ένωση προσώπων από το Γιώργο Παρασίδη και υποστηριζόταν από το Δήμο Δράμας.

– Ποιος ήταν ο αείμνηστος Γεώργιος Παρασίδης;
– Ένας ονειροπόλος…. «Δον Κιχώτης»
Μετά την αποφοίτησή του από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ως Μηχανικός Παραγωγής, επέστρεψε στη Δράμα, γεμάτος όνειρα αλλά και καλλιτεχνικές ανησυχίες. Οι ελεύθερες σπουδές του στη ζωγραφική, κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων δεν ικανοποίησαν απλά τη φυσική του τάση στη ζωγραφική, αλλά άνοιξαν και το δρόμο για την αναζήτηση του βαθύτερου εαυτού του.
Η ζωγραφική του Γιώργου Παρασίδη χαρακτηρίστηκε ως «επαναστατική» για τα δεδομένα μιας επαρχιακής πόλης όπως η Δράμα. Ο ίδιος έγινε γέφυρα, καλλιτεχνικής, κοινωνικής και πνευματικής επικοινωνίας, στην αρχή μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που όμως χρόνο με το χρόνο γιγαντώνονταν.
Έτσι το 1988 με δική του πρωτοβουλία ιδρύεται το Κέντρο Νεότητας, για να «στεγάσει» τις ελεύθερες καλλιτεχνικές ανησυχίες ανθρώπων κάθε ηλικίας.
Σταθμός στην έντονη και ξεχωριστή παρουσία του στο χώρο της τέχνης ήταν η μεγάλη προσωπική του έκθεση «Τετράπτυχο» το 1994, καθώς μετά τη λήξη της, ο άνθρωπος που χάραξε το δρόμο, έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο.

«Η τέχνη δεν είναι αυτοσκοπός, δεν εξυπηρετεί, η τέχνη ζει μεγαλόφωνα, δε διαιρεί, ενώνει. Δεν “παιδεύει”, ψυχαγωγεί. Η τέχνη ταξιδεύει πέρα από το απτό και το λογικό. Ονειρεύεται και συν ταξιδεύει»

– Μιλήστε μας για το ξεκίνημα σας στο Κέντρο Νεότητας, πώς έγινε η αρχή;
– Με ένα γράμμα που έλαβα τον Οκτώβριο του 1988 από το Γιώργο Παρασίδη. Τότε ήμουν στο τέταρτο έτος των σπουδών μου. Μου ζητούσε να τον βοηθήσω διότι είχε ήδη νοσήσει και δεν μπορούσε ν’ αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός πολυπληθούς εικαστικού και ψυχαγωγικού χώρου για νέους, του οποίου του είχαν αναθέσει την ευθύνη μετά από προσωπική του πρόταση.
Ακολούθησε και δεύτερο γράμμα. Έκτοτε τα χρονικά διαστήματα που οι σπουδές μου με απάλλασσαν από υποχρεώσεις βρισκόμουν στη Δράμα και στο Κέντρο Νεότητας, στηρίζοντας τον εμπνευστή του και τις δράσεις του.

– Με τι συναίσθημα αναλάβατε την ευθύνη του Κέντρου Νεότητας;
– Με το συναίσθημα της προστασίας, της φροντίδας και φυσικά με την ευθύνη να προαχθεί η ανοδική του εξέλιξη, μέσα από επιλεγμένους δρόμους καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Σεβόμενη πάντα, τόσο τον αρχικό σκοπό λειτουργίας του, που δεν ήταν άλλος από την απρόσκοπτη και ελεύθερη επικοινωνία των πολιτών με την τέχνη, αλλά και τους εκατοντάδες μαθητές, φίλους, εθελοντές που εμπιστεύθηκαν αυτή τη φιλοσοφία και αρχή.

– Ποιες είναι οι σπουδές σας;
– Αποφοίτησα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Σπουδών, έχοντας επιλέξει το Τμήμα της Κοινωνιολογίας, ενώ ταυτόχρονα εξειδικεύτηκα στον κλάδο της Εγκληματολογίας.

– Ποιος είναι ο ρόλος του Κέντρου Νεότητας στην καλλιτεχνική ζωή της πόλης;
– Είναι απλό. Ν’ αποτελεί κόμβο, για δρόμους επικοινωνίας και καλλιτεχνικής έκφρασης. Γιατί το Κέντρο Νεότητας δεν προστατεύει την τέχνη. Το Κέντρο Νεότητας λατρεύει την τέχνη μέσα από τη διαφορετικότητα της ανυπότακτης ψυχής που την ακολουθεί.
Μέσα από τις δράσεις του, δίνεται η δυνατότητα στα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτές να ικανοποιούν και να αναδεικνύουν τις καλλιτεχνικές τους επιθυμίες, ενώ ταυτόχρονα προάγεται το κλίμα συνεργασίας, αλληλεγγύης, δημιουργικής απασχόλησης και διαμόρφωσης συνείδησης ενεργού πολίτη. Προσφέρει θετική δημιουργική ψυχαγωγία, διατηρώντας αξίες σχετικές με την πνευματική και πολιτιστική ζωή του τόπου.

«Η ζωγραφική του Γιώργου Παρασίδη χαρακτηρίστηκε ως “επαναστατική” για τα δεδομένα μιας επαρχιακής πόλης. Ο ίδιος έγινε γέφυρα, καλλιτεχνικής, κοινωνικής και πνευματικής επικοινωνίας, στην αρχή μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, που όμως χρόνο με το χρόνο γιγαντώνονταν»

– Τι διδάσκεται στο Κέντρο Νεότητας;
– Αυτό που κυρίως διδάσκεται είναι ο ενωτικός και επικοινωνιακός ρόλος της τέχνης. Κάτι που μας απομακρύνει από τα δεσμά της μοναξιάς και πραγματώνεται μέσα από μορφές τέχνης όπως η ζωγραφική, η υαλουργία, η αγγειοπλαστική, το κόσμημα, η φωτογραφία και πολλές άλλες.
Αρκεί να συν-εκφράζεσαι. Τότε έρχεσαι σ’ επαφή με το καλό, το ωραίο, το δημιουργικό. Με άλλα λόγια επικοινωνείς.

– Ποια είναι η ανταπόκριση από τους συμπολίτες μας; Υπάρχει στην εποχή μας ενδιαφέρον για τις τέχνες; Τι είναι τελικά αυτό που προσφέρει η Τέχνη στον κόσμο;
– Υπάρχει δίψα και λαχτάρα. Το ενδιαφέρον για την τέχνη δε σταματάει ποτέ. Ακόμα και σε περιόδους κρίσης πιστεύω ότι ενδυναμώνεται ακόμα περισσότερο. Κι αυτό διότι η τέχνη δίνει άλλη διάσταση στην καθημερινότητα της ζωής μας, που σκοπός της είναι το φανέρωμα του ωραίου, το κάλλος αυτό καθαυτό. Κάτι που βοηθάει τον άνθρωπο να ξεπεράσει τα προβλήματά του, να ενισχύσει τον αγώνα του για πρόοδο, να προστατευτεί από την ισοπέδωση της κοινωνικής αναταραχής και της «σύγχυσης» στόχων που επικρατεί.

– Εκατοντάδες μαθητές, εκατοντάδες δάσκαλοι στα 30 χρόνια λειτουργίας …μια μεγάλη οικογένεια…
– Η ιστορία του Κέντρου Νεότητας θα μπορούσε να γίνει τίτλος μιας κινηματογραφικής ταινίας ή κάποιου λογοτεχνικού συγγράμματος, με εκατοντάδες πρωταγωνιστές μαθητές και δασκάλους.
Το σημαντικό είναι ότι όλοι μαζί συνέθεσαν ένα εξαιρετικό παζλ, ένα φιλικό κύκλο που χαρακτηρίζεται από τα δομικά στοιχεία της οικογένειας, όπως είναι το φιλότιμο, ο αλτρουισμός, η αγάπη και κυρίως ο σεβασμός για το συνάνθρωπό μας.

– Ποιοι είναι οι άνθρωποι που «στάθηκαν» δίπλα στο Κέντρο Νεότητα και συνέβαλαν ουσιαστικά στην πολυετή πορεία του;
– Είναι όλοι αυτοί που πίστεψαν ότι: «Η τέχνη δεν είναι αυτοσκοπός, δεν εξυπηρετεί, η τέχνη ζει μεγαλόφωνα, δε διαιρεί, ενώνει. Δεν «παιδεύει», ψυχαγωγεί. Η τέχνη ταξιδεύει πέρα από το απτό και το λογικό. Ονειρεύεται και συν ταξιδεύει».
Επίσης είναι όλοι αυτοί που πίστεψαν σ’ ένα φιλικό καλώς – όρισες, σε μια τολμηρή ιδέα του Γιώργου Παρασίδη, αλλά και έζησαν τα επόμενα χρόνια τη μαγεία της ομάδας, να συνδυάζονται μυαλά, σκέψεις και προσωπικότητες, για να δημιουργήσουν κάτι το μοναδικό. Στην πραγματικότητα είναι όλοι αυτοί που δημιούργησαν στιγμές, αναμνήσεις και ομόρφυναν τη ζωή μας συχνά χωρίς ούτε οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν. Είναι όλοι οι υπέροχοι άνθρωποι που πέρασαν το κατώφλι εκείνης της παλιάς πόρτας με το κορδόνι, αλλά κι αυτοί που συνεχίζουν σήμερα να δημιουργούν στους χώρους του νέου σύγχρονου κτιρίου όπου βρισκόμαστε σήμερα.

«Το Κέντρο Νεότητας ξεκίνησε από μια ομάδα ανθρώπων με κοινό όραμα. Τη δημιουργία ενός εικαστικού χώρου, όπου μικροί και μεγάλοι θα ξεδίπλωναν την καλλιτεχνική τους ανησυχία, απαλλαγμένη από σκοπιμότητες, με μοναδικό γνώμονα την ανάδειξη και ανάπτυξη του πολιτισμού και της τέχνης»

– Η μεταστέγαση στους χώρους του ανακαινισμένου παλιού δημαρχείου ήταν ένα θετικό βήμα…
– Η μεταστέγασή του σε ολόκληρο τον πρώτο όροφο του ανακατασκευασμένου παλαιού Δημαρχείου, ήταν μια γενναιόδωρη προσφορά, η οποία έδωσε άλλη ώθηση και άνοιξε μεγαλύτερα φτερά στη δημιουργική παρουσία του Κέντρου Νεότητας στην πόλη μας. Η οποία ολοκληρώθηκε και από την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 11ης Ιουνίου 2018, ώστε η αίθουσα εκδηλώσεων του, να μετονομαστεί σε «Αίθουσα Τέχνης Γεώργιο Παρασίδης».

– Μιλήστε μας για τις δράσεις μιας χρονιάς;
– Από το παρελθόν μέχρι σήμερα δοκιμάστηκαν πολλά ανοίγματα προς διάφορες κατευθύνσεις και μοντέλα υλοποίησης πολιτιστικών προγραμμάτων. Δεν υπάρχει ένα τυποποιημένο οργανόγραμμα δράσεων. Τα πάντα εξαρτώνται από τη σύλληψη της ιδέας. Παγιωμένα και σταθερά είναι μόνο τα εικαστικά μαθήματα που εφαρμόζονται κάθε χρόνο. Αλλά αν θέλουμε να δώσουμε μια εικόνα για το τι ακριβώς έχει συμβεί ή συμβαίνει στον μικρόκοσμο του Κέντρου Νεότητας «Γεώργιος Παρασίδης», μπορούμε να πούμε ότι έχουν οργανωθεί: Αθλητικές Ομάδες, Εκθέσεις διαφόρων και διαφορετικών μορφών τέχνης και τεχνοτροπιών, Ειδικά Σεμινάρια Πρώτων Βοηθειών σε συνεργασία με το τοπικό τμήμα του Ε.Ε.Σ και Ψυχολογίας σε συνεργασία με εξωτερικό συνεργάτη Ψυχολόγο, Θεατρικές Παραστάσεις, Χορευτικές Παραστάσεις, Εκπαιδευτικές – Ψυχαγωγικές Εκδρομές, και φυσικά Εικαστικά – Εκπαιδευτικά Project για τα παιδιά της Α’/θμιας Εκπαίδευσης. Επίσης το Κέντρο Νεότητας έχει κατ’ εξακολούθηση συμμετέχει σε τοπικούς πολιτιστικούς θεσμούς όπως τα «Ελευθέρια», η «Ονειρούπολη», το «Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους», αλλά και σε διοργανώσεις που έχει αναλάβει ο Δήμος Δράμας, όπως: «Let’s do it» και «Move Week».

– Ποιοι είναι οι σταθμοί της μέχρι τώρα πορείας του Κ.Ν. που ξεχωρίζετε;
– Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες των συνεργατών, μαθητών, φίλων και εθελοντών, όλοι έχουν να πουν μια ιστορία και να υπογράψουν μια σημαντική στιγμή στην πορεία του Κέντρου Νεότητας.
Αυτό όμως που θα αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς και μετάβασης για τη μελλοντική πορεία του, είναι τόσο η απόφαση της τότε Δημοτικής Αρχής να τιμήσει τη μνήμη του Γιώργου Παρασίδη και το μετονομάζει πλέον σε Κέντρο Νεότητας «Γεώργιος Παρασίδης», αλλά και στην προσπάθεια αναζωπύρωσής του μετά το καλοκαίρι του 1994, γίνεται η πρώτη επαφή και συνεργασία με την αυθεντία του είδους Θεάτρου Σκιών, Ευγένιο Σπαθάρη. Ακολούθησαν κι άλλες…

– Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές;
– Οι στιγμές που αμφισβητήθηκαν τα κίνητρα και οι στόχοι της δουλειάς μας, όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο συνεργατών. Αυτές οι δυσκολίες εξακολουθούν να υπάρχουν. Το Κέντρο Νεότητας «Γεώργιος Παρασίδης», είναι ένα ενεργό ηφαίστειο που όμως βάλλεται κι αυτό διότι έγινε αντιληπτό το πολύπλευρο, δυναμικό φάσμα των δράσεών του μέσα από τις εξαιρετικές δυνατότητες των ανθρώπων που το στελεχώνουν.

– Τι είναι αυτό που σας γοητεύει σε όλη αυτή τη διαδρομή;
– Οι υπέροχοι άνθρωποι που ήρθαν στη ζωή μου και στο φιλικό κύκλο του Κέντρου Νεότητας. Εκτιμώ και θαυμάζω την ύπαρξή τους διότι: «Ένα χέρι μόνο του δεν μπορεί να χειροκροτήσει. Χρειάζονται δύο χέρια για να γίνει κάποιος θόρυβος».
Αυτή τη στιγμή μου δίνεται η ευκαιρία να τους ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, που μέσα από το οξύ δημιουργικό τους πνεύμα, έδωσαν έμπνευση σ’ εμένα να συνεχίσω, αλλά και σε όλους αυτούς που τους ακολούθησαν στα μονοπάτια της τέχνης και της γνώσης που αυτοί τους οδήγησαν.

– Με ποια κριτήρια επιλέγετε τους συνεργάτες – δασκάλους;
– Περίπλοκη ερώτηση. Αν εννοείτε το πως επέλεγα εγώ τους συνεργάτες μου, θα σας απαντούσα, ως καλλιτέχνες. Ως δημιουργούς του ωραίου που μπορούν ν’ αντιληφθούν τη βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει μέσα από την τέχνη, όχι μόνο τον εαυτό του και τον κόσμο του, αλλά και τον «άλλο» κόσμο και τους άλλους ανθρώπους. Αν εννοείτε πως επιλέγονται σήμερα, θα σας πω με απλές γραφειοκρατικές διαδικασίες.

– Τι επιθυμείτε για το μέλλον του «Κέντρου Νεότητας Γεώργιος Παρασίδης»;
– Τι άλλο να επιθυμεί κάποιος που τον περισσότερο χρόνο του τον αφιερώνει σ’ αυτό που οι άλλοι ονομάζουν «δουλειά», ενώ αυτός αποτελεί ζωή; Να συνεχίσει να υπάρχει αλλά μέσα από δικλίδες ελεύθερης και ευέλικτης πολιτιστικής προσφοράς, ώστε να εξακολουθεί να συγκεντρώνει καθημερινά στους κόλπους του, ανθρώπους κάθε ηλικίας, που με πολύ κέφι, μεράκι και αγάπη, αγκαλιάζουν το έργο μας.

«Η μεταστέγασή του σε ολόκληρο τον πρώτο όροφο του ανακατασκευασμένου παλαιού Δημαρχείου, ήταν μια γενναιόδωρη προσφορά, η οποία έδωσε άλλη ώθηση και άνοιξε μεγαλύτερα φτερά στη δημιουργική παρουσία του Κέντρου Νεότητας στην πόλη μας»

– Ποια είναι τα πιο πιεστικά προβλήματα του Κέντρου Νεότητας;
– Νομίζω ότι δε θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από τα πλήγματα της εποχής που βιώνουμε. Τα προβλήματα είναι κυρίως οικονομικά, αναφορικά με υλοποίηση προγραμμάτων, ενίσχυση προσωπικού και καθημερινά λειτουργικά ζητήματα.

– Αν κοιτάξετε εσείς την πορεία σας μέχρι σήμερα, στο Κέντρο Νεότητας, θα λέγατε «Καλά τα κατάφερες Δέσποινα»;
– Ναι, αλλά την απάντηση θα τη διατύπωνα με άλλο τρόπο: «Καλά τα καταφέραμε». Διότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη συμβολή άλλων ανθρώπων στη ζωή σου.

– Τα σχέδια για τη χρονιά που μπαίνει;
– Έχουμε ήδη κάποια βασικά σχέδια για την επόμενη χρονιά και σχετικά σύντομα θ’ αρχίσει να διαμορφώνεται ένα πλάνο με δράσεις και ημερομηνίες ώστε να είναι εύκολος ο προγραμματισμός. Σχέδια που αφορούν κυρίως εκπαιδευτικά project εικαστικού ενδιαφέροντος.