Μία από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις των φετινών δημοσιογραφικών βραβείων του Ιδρύματος Μπότση ήταν η βράβευση του Δραμινού δημοσιογράφου ανταποκριτή στο Λονδίνο Ισαάκ Καριπίδη.
Πολλοί τον θυμούνται από τα πρώτα δημοσιογραφικά του βήματα στην Δράμα. Άλλωστε τόσα τα δύο του αδέρφια, ο γνωστός επιχειρηματίας των καταστημάτων «Granazi» Παναγιώτης Καριπίδης και η δασκάλα του 1ου δημοτικού σχολείο Καλαμπακίου Δέσποινα Καριπίδου, όσο και οι γονείς του ζουν στην πόλη μας. Ο ίδιος δε κάθε καλοκαίρι κάνει διακοπές μαζί με τα τρία του παιδιά και την Ισπανίδα σύζυγο του, στην περιοχή μας.
Συνέντευξη Βαγγέλης Ελευθεριάδης
Ο Ισαάκ Βραβεύτηκε για την 20χρονη πορεία του ως ανταποκριτής στο Λονδίνο και τη συνεργασία του με κορυφαία ευρωπαϊκά ΜΜΕ από τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκο Παππά, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
Σήμερα, θεωρείται ένας από τους πιο έμπειρους ανταποκριτές – απεσταλμένους «ειδικών αποστολών» της νέας γενιάς. Τα τελευταία χρόνια έχει καλύψει μερικά από τα σημαντικότερα παγκόσμια γεγονότα. Από την Αραβική Άνοιξη στο Κάϊρο το 2011 έως τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Βερολίνο, Νίκαια, Παρίσι, Λονδίνο και αλλού.
Παράλληλα έχει κάνει δεκάδες αποστολές για την κάλυψη διεθνών πολιτικών εξελίξεων, όπως η πρόσφατη σύσκεψη στη Γενεύη για το Κυπριακό, η ιστορική σύνοδος των G20 στις Κάννες, οι εθνικές εκλογές σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία κ.ά.
Ανάμεσα στις δημοσιογραφικές του επιτυχίες συγκαταλέγονται: η αποκάλυψη των επαφών του Γιώργου Παπανδρέου με τον πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Στρος Καν πολύ πριν την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, η αποκλειστική συνέντευξη με το ηγετικό στέλεχος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κάιρο Εσάμ ελ Εριάν λίγο πριν από την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ, η αποκάλυψη της λίστας εξαγωγής των αντικειμένων του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου στο εξωτερικό κ.ά.
Ο Ισαάκ Καριπίδης είναι πλέον ένας από τους αρχαιότερους εν ενεργεία Έλληνες ανταποκριτές στο Λονδίνο. Δουλεύει για τη τηλεόραση του «ΑΝΤ-1», το ραδιόφωνο του «Real FM», την «Εφημερίδα των Συντακτών», την Κυριακάτικη εφημερίδα «Real News», καθώς επίσης και το ραδιοφωνικό σταθμό «Astra» στην Κύπρο. Κατά καιρούς έχει συνεργαστεί με διεθνή μέσα ενημέρωσης όπως το BBC, το ITV, η εφημερίδα «Guardian». Παράλληλα, εδώ και μια δεκαετία είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ανταποκριτών Μεγάλης Βρετανίας (Foreign Press Association), μία από τις παλιότερες και ιστορικότερες δημοσιογραφικές ενώσεις του κόσμου.
Μιλώντας στο διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο Al Jazeera για την ελληνική οικονομία.
– Πως ξεκινά το ταξίδι στη δημοσιογραφία;
– Αν εξαιρέσουμε τις μαθητικές προσπάθειες με περιοδικά και εφημερίδες, που πολλά παιδιά εκδίδουν στα σχολικά τους χρόνια, η πρώτη μου επαγγελματική ενασχόληση ξεκινά το καλοκαίρι του ‘89 στον ιστορικό «Δίαυλο 1» της Δράμας. Τότε δούλευα ως βοηθός του Στέλιου Μακρή που είχε την ευθύνη των ειδήσεων του σταθμού. Ξέρετε κ. Ελευθεριάδη, έμαθα πολλά από τον Στέλιο που αργότερα τα βρήκα μπροστά μου. Από την συνεργασία αυτή πήρα τα πρώτα μου ουσιαστικά μαθήματα στην δημοσιογραφία. Ήταν ένας πραγματικός δάσκαλος. Πάντα με τον καλό λόγο και πάντα με πολύ χρήσιμες συμβουλές. Πολλά απ΄ αυτά που μου έμαθε δεν μου τα διδάξαν ούτε στο μεταπτυχιακό της δημοσιογραφίας που έκανα στο Λονδίνο. Του είμαι ευγνώμων γιατί μου συμπεριφέρθηκε άψογα. Όπως είμαι ευγνώμων και στον αείμνηστο Ανέστη Συμεωνίδη που ήταν η ψυχή του «Δίαυλου 1» και πάντα στήριζε τις προσπάθειες μας. Ευγνώμων είμαι και στον πολύ καλό μου φίλο τον τότε τεχνικό διευθυντή του σταθμού τον Θέμη Παπαδόπουλο. Μετά από τόσα χρόνια ακόμη και σήμερα, όταν έχω ένα τεχνικό θέμα σε αυτόν απευθύνομαι και πάντα με προθυμία με βοηθά. Τις ίδιες γλυκιές αναμνήσεις έχω και από την αείμνηστη φίλη μου Κούλα Καραελευθερίου που αργότερα έγινε κουμπάρα μου. Με την Κουλίτσα περάσαμε πολλές ώρες παρέα πίσω από το μικρόφωνο. Δυστυχώς έφυγε νωρίς. Αργότερα ξεκίνησα να γράφω, για ένα μικρό σχετικά διάστημα, στα «Χρονικά της Δράμας», πριν κατέβω στην Αθήνα για σπουδές.
Ο Ισαάκ Καριπίδης είναι πλέον ένας από τους αρχαιότερους εν ενεργεία Έλληνες ανταποκριτές στο Λονδίνο. Δουλεύει για τη τηλεόραση του «ΑΝΤ-1», το ραδιόφωνο του «Real FM», την «Εφημερίδα των Συντακτών», την Κυριακάτικη εφημερίδα «Real News», καθώς επίσης και το ραδιοφωνικό σταθμό «Astra» στην Κύπρο
– Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο το οποίο σας επηρέασε στην απόφασή σας να ασχοληθείτε με τη δημοσιογραφία;
– Συνειδητά, με την έννοια ότι κάποιος μου είπε να ακολουθήσω αυτό το δρόμο, όχι. Νομίζω όμως ότι η συνήθεια του πατέρα μου να ενημερώνεται καθημερινά για την επικαιρότητα είτε από την τηλεόραση είτε από τις εφημερίδες που έφερνε στο σπίτι, έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
– Πάντα αυτό θέλατε να κάνετε στη ζωή;
– Σε γενικές γραμμές κ. Ελευθεριάδη θα έλεγα ναι. Η αλήθεια βέβαια είναι πως, όπως πολλά παιδιά όταν τελειώνουν το σχολείο έτσι και εγώ, ήμουν μπερδεμένος για το δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω.
– Τι σημαίνει για εσάς η βράβευση από το ίδρυμα Μπότση.
– Μεγάλη υποχρέωση. Είναι η δεύτερη φορά που με τιμά το ίδρυμα Μπότση. Την πρώτη μου έδωσε μια υποτροφία για να συνεχίσω τις σπουδές σε μεταπτυχιακό επίπεδο (Μάστερ) στην δημοσιογραφία σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Το Westminster την εποχή εκείνη, αλλά ακόμη και τώρα, έχει ένα πολύ καλό τμήμα ΜΜΕ στο οποίο διδάσκουν κορυφαίοι ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι της Βρετανίας.
«…όταν με ενημέρωσαν από το ίδρυμα Μπότση για τη βράβευση αρχικά δεν το πίστεψα. Γι’ αυτό και την επόμενη μέρα τους τηλεφώνησα για να το επιβεβαιώσω»
– Την περιμένατε αυτή τη βράβευση;
– Η αλήθεια είναι πως όχι γιατί ο συναγωνισμός είναι πολύ μεγάλος. Δεν είχα να συγκριθώ μόνο με Έλληνες συναδέλφους αλλά και με τους ξένους ανταποκριτές που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα. Μάλιστα όταν με ενημέρωσαν από το ίδρυμα Μπότση, αρχικά, δεν το πίστεψα. Γι’ αυτό και την επόμενη μέρα τους τηλεφώνησα. Για να το επιβεβαιώσω, πριν κλείσω το εισιτήριο για την Ελλάδα.
Στην θρυλική πλατεία Ταχρίρ στο Κάϊρο την περίοδο της Αραβικής Άνοιξης, Φεβρουάριος 2011. Μια αποστολή που διήρκησε 11 ημέρες, μέχρι την πτώση του Μουμπάρακ.
– Πως είναι η μέρα ενός ανταποκριτή που ζει στο Λονδίνο;
– Συνήθως ξεκινά νωρίς το πρωί. Η διαφορά των δύο ωρών αναγκάζει όλους τους ανταποκριτές να ξυπνάνε πολύ νωρίς. Π.χ. μπορεί να σηκώνομαι ακόμη και στις 4 τα χαράματα για να βγω στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη. Όπως έγινε πρόσφατα με το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο. Η δυσκολία είναι ότι συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις δουλεύεις μέχρι αργά το βράδυ εξαιτίας της επικαιρότητας. Έτσι, ο ύπνος, που τον χρειάζεσαι για να έχεις καθαρό μυαλό, γίνεται είδος πολυτελείας. Ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά. Όπως και να έχει όμως για να προλάβω την ημέρα είμαι στο πόδι από τις 7. Αφού έχω ρίξει μια πρώτη ματιά στην ειδησιογραφία, θα στείλω το πρώτο ενημερωτικό email για την τρέχουσα επικαιρότητα σ’ όλα τα μέσα με τα οποία συνεργάζομαι. Αργότερα θα μιλήσω με τους αρχισυντάκτες και αν δεν υπάρχει κάποιο ραντεβού για δουλειά, που συνήθως υπάρχει, θα ετοιμάζω τα θέματα που έχουμε συμφωνήσει. Μέσα στην μέρα η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται πολλές φορές.
– Χρειάζεται ταλέντο για να κάνει κάποιος δημοσιογραφία;
– Το ταλέντο είναι προσόν για κάθε δουλειά. Στη δημοσιογραφία όμως αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να έχεις είναι δυνατό στομάχι, υπομονή και επιμονή.
Κάιρο. Αποστολή στην Αίγυπτο την περίοδο της Αραβικής Άνοιξης, Φεβρουάριος 2011.
– Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ενασχόλησης με τη δημοσιογραφία;
– Κάποια πράγματα συχνά λέγονται καθ’ υπερβολή δημιουργώντας λανθασμένες εντυπώσεις και κάποια άλλα δεν δημοσιοποιούνται καθόλου για μια σειρά από λόγους. Όχι πάντα κακοπροαίρετους. Ξέρετε, ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνεις στις σχολές δημοσιογραφίας είναι ότι «δεν έχει σημασία τι εσύ γράφεις αλλά τι ο άλλος διαβάζει». Συχνά λοιπόν είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσεις την πραγματική είδηση με τον κόσμο.
– Υπήρξε κάποια στιγμή που μετανιώσατε για την επιλογή σας να ασχοληθείτε με τη δημοσιογραφία;
– Σε γενικές γραμμές όχι. Τώρα φυσικά υπάρχουν και δύσκολες στιγμές, όπως σε όλες τις δουλειές, που σε κάνουν να αγανακτείς. Αλλά ευτυχώς είναι λίγες.
«Στη δημοσιογραφία κάποια πράγματα συχνά λέγονται καθ’ υπερβολή δημιουργώντας λανθασμένες εντυπώσεις και κάποια άλλα δεν δημοσιοποιούνται καθόλου για μια σειρά από λόγους. Όχι πάντα κακοπροαίρετους»
– Υπάρχει ακόμη ο ενθουσιασμός;
– Έρχεται και φεύγει. Αν πάντως χαθεί εντελώς τότε θα πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα.
– Τι σημαίνει για εσάς «καλός δημοσιογράφος»;
– Αυτός που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Με το βετεράνο δημοσιογράφο του BBC Βύρων Καρύδη, στα αρχεία του Foreign Office. Μελετώντας απόρρητα αρχεία για την Ελλάδα της δεκαετίας του ’80.
– Νιώθετε πετυχημένος;
– Αυτό δεν είναι κάτι που μπορώ εγώ να πω. Αν όμως με ρωτάτε, αν νιώθω ευτυχισμένος, θα σας απαντούσα: «ναι πάρα πολύ». Έχω μια πολύ όμορφη οικογένεια, μια δουλειά που με γεμίζει και πάνω απ’ όλα είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας.
– Ποιο είναι το κόστος της ενασχόλησης με τη δημοσιογραφία;
– Πολλές φορές έχεις λιγότερο χρόνο για τον εαυτό του και την οικογένεια σου, απ΄ όσο θα ήθελες. Ξέρετε πολλοί φίλοι και συγγενείς είναι δύσκολο να καταλάβουν το άγχος, τη πίεση της δουλειάς και την έλλειψη χρόνου. Έτσι συχνά νομίζουν ότι τους αποφεύγω όταν π.χ. έρχομαι για διακοπές με την οικογένεια στην Δράμα. Η αλήθεια είναι πως είναι τόσο βαρύς και πιεστικός ο χειμώνας που τις λίγες μέρες των διακοπών το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ξεκουραστώ και να παίξω με τα παιδιά μου.
«Καλός δημοσιογράφος είναι αυτός που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου»
– Στη δημοσιογραφία, ποιο είναι για σας πιο σημαντικό, το φως ή το σκοτάδι;
– Φυσικά το φως. Πολλές φορές όμως κάποια πράγματα θα πρέπει να μένουν στο σκοτάδι για λόγους ασφαλείας. Πχ. Όπως ίσως θα γνωρίζεται κ. Ελευθεριάδη υπήρχαν συνάδελφοι, στην καρδιά της οικονομικής κρίσης, οι οποίοι ήξεραν ότι στρατιωτικά αεροπλάνα μετέφεραν χρήματα στην Ελλάδα από άλλες χώρες της ΕΕ για να ενισχύσουν την ρευστότητα των τραπεζών. Δεν το δημοσιοποίησαν ποτέ. Κατά την γνώμη μου πολύ καλά έκαναν. Σε διαφορετική περίπτωση, ο πανικός που θα επικρατούσε τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό δεν θα είχε προηγούμενο.
Αποκλειστική συνέντευξη με την φυγόδικη Τόνια Ηλία την πρωταγωνίστρια του παραδικαστικού κυκλώματος. Ο Ισαάκ ήταν ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που κατάφερε να την να της πάρει συνέντευξη μετά την αποφυλάκιση της από τις βρετανικές φυλακές.
– Θεωρείτε τον εαυτό σας άνθρωπο της εξουσίας;
– Σε καμιά περίπτωση. Κάνω την δουλειά μου όσο πιο έντιμα μπορώ. Άλλωστε είμαι πολύ μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων.
– Ποιο είναι το μεγαλύτερο επαγγελματικό ρίσκο που έχετε πάρει ποτέ;
– Αρκετά. Ίσως η αποκάλυψη για τον Γιώργο Παπανδρέου πως όταν έλεγε το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν» ήξερε πολύ καλά την άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Την αποκάλυψη αυτή την έκανα σχεδόν τρεις μήνες πριν κυκλοφορήσει το περίφημο βίντεο στην εκπομπή του Λαζόπουλου. Τότε λοιπόν, έτυχε μάλιστα η μητέρα μου να βρίσκεται στο Λονδίνο, θυμάμαι ότι το τηλέφωνο δεν σταματούσε να χτυπάει από συναδέλφους που ήθελαν να μάθουν λεπτομέρειες για τον άνθρωπο που μου είχε δώσει την πληροφορία, για τις μυστικές επαφές Παπανδρέου – Στρος Καν στην Ουάσιγκτον, όταν ο δεύτερος ήταν ακόμη επικεφαλής του ΔΝΤ. Ήταν μια κατάσταση που φοβήθηκα ότι θα μπορούσε να μου κοστίσει πολλά αν η τότε κυβέρνηση έδινε συνέχεια στο θέμα και καταλήγαμε στα δικαστήρια. Θα έπρεπε να αποκαλύψω πράγματα που είχα δεσμευτεί να τα κρατήσω μυστικά. Ευτυχώς που βγήκε το βίντεο στην εκπομπή του Λαζόπουλου και αποδείχθηκε η αλήθεια του ρεπορτάζ. Πρέπει πάντως να σας επισημάνω ότι, προς τιμή του, ο Παπανδρέου όταν ξαναβρεθήκαμε στο Λονδίνο, μερικά χρόνια αργότερα και αφού πια δεν ήταν πρωθυπουργός, μου ζήτησε να κανονίσουμε κάποια στιγμή να μιλήσουμε για τη συγκεκριμένη έρευνα. Η αλήθεια είναι πως αυτή η συνάντηση δεν έχει γίνει ακόμη. Την περιμένω με ενδιαφέρων. Έχω πολλά να τον ρωτήσω.
– Τα λάθη είναι γνώση;
– Η καλύτερη γνώση. Αρκεί να έχεις το σθένος να τα παραδεχτείς, την σοφία να τα σκεφτείς και την δύναμη να πειθαρχήσεις, ώστε να μην τα ξανακάνεις.
– Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
– Να πεθάνω στο κρεβάτι άρρωστος. Θέλω να φύγω όρθιος.
«Το ταλέντο είναι προσόν για όποια δουλειά και αν κάνεις. Στην δημοσιογραφία όμως αυτό που πρέπει να έχεις οπωσδήποτε είναι δυνατό στομάχι, υπομονή και επιμονή»
– Ποιο είναι το πρόσωπο που θέλετε να πάρετε συνέντευξη και δεν τα καταφέρατε ακόμη;
– Πολλά. Δύσκολα να ξεχωρίσω κάποιον. Αν πρέπει να επιλέξω θα έλεγα τον κ. Σόιμπλε. Πριν από δύο χρόνια τον συνάντησα σε μια διάλεξη του London School of Economics. Εκεί συνειδητοποίησα πόσο διαφορετική είναι η εικόνα αυτού του ανθρώπου απ’ αυτήν που συχνά παρουσιάζουν τα ελληνικά ΜΜΕ. Θα ήθελα λοιπόν κάποια στιγμή να μιλήσω μαζί του για όλα αυτά που του καταλογίζουν στην Ελλάδα.
Συνέντευξη με μέλη του διάσημου μουσικού συγκροτήματος Duran Duran.
– Ποιόν Έλληνα δημοσιογράφο εκτιμάτε ιδιαίτερα;
– Πολλούς. Θα ξεχώριζα τον Νικόλα Βαφειάδη. Θεωρώ ότι με την εμπειρία και τις γνώσεις του θα μπορούσε άνετα να κάνει διεθνή καριέρα. Βέβαια είναι και λίγο προσωπικό το θέμα καθώς έχω μια πάρα πολύ καλή συνεργασία μαζί του σε καθημερινή βάση μια και είναι ο άμεσος προϊστάμενος μου στο ΑΝΤ1. Επίσης μου αρέσουν πολύ οι συνεντεύξεις του Νίκου Χατζηνικολάου ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια έχει κρατήσει μια πολύ έντιμη στάση. Ακόμη, θεωρώ πολύ καλή δημοσιογράφο αλλά και εξαιρετικό άνθρωπο την Μαρία Χούκλη με την οποία συνεργαστήκαμε, κάτι παραπάνω από άψογα, στον ΑΝΤ1 για πολλά χρόνια.
– Τι σκέφτεστε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο χώρο της ενημέρωσης της Ελλάδας …καταρρέουν τα πάντα;
– Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στα ΜΜΕ. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως. Σκεφτείτε ότι ο πρώτο διοριζόμενός συντάκτης του BΒC σήμερα παίρνει λιγότερα χρήματα από ότι πριν από πέντε χρόνια. Οι λόγοι είναι πολλοί. Από την μια η ανάπτυξη του internet που έκανε πιο εύκολη και φθηνή την πρόσβαση στην πληροφορία και από την άλλη η οικονομική κρίση που έκανε πιο δύσκολη την χρηματοδότηση των ΜΜΕ. Η δημοσιογραφία όμως όσο πιο φθηνά γίνεται τόσο πιο πενιχρό είναι το αποτέλεσμα της.
Η σωστή έρευνα και το καλό κείμενο απαιτούν πολύ χρόνο. Πάρτε ως παράδειγμα τον Νικ Ντέιβις. Τον δημοσιογράφο της Guardian, που αποκάλυψε το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών της εφημερίδας «News of the World». Για την έρευνα αυτή ο Νικ δούλεψε πάνω από δύο χρόνια. Αν δεν είχε την Guardian να τον στηρίζει οικονομικά και ηθικά. ποτέ δεν θα μαθαίναμε την αλήθεια. Για να απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα σας, θα σας έλεγα πως ναι τα ΜΜΕ περνούν μια μεγάλη κρίση. Αλλά κρίση είναι και θα περάσει. Τα πράγματα στο χώρο της ενημέρωσης, όπως και άλλου, θα φτιάξουν όταν θα φτιάξει και η οικονομία. Όταν πλέον ο κόσμος θα έχει ανάγκη την ποιοτική ενημέρωση και συνεπώς θα είναι διατεθειμένος να πληρώσει γι΄ αυτήν.
– Τι σημαίνει για σας Ελλάδα; Πώς νιώθετε όταν έρχεστε εδώ;
– Η Ελλάδα είναι το σπίτι μου. Ξέρετε κύριε Ελευθεριάδη όσο και αν έχω ταξιδέψει αλλά και αν ακόμη ζω σε μια όμορφη και οργανωμένη κοινωνία, όπως νιώθω όταν έρχομαι στην Ελλάδα και ειδικά στην Δράμα δεν νιώθω πουθενά. Ίσως γιατί μου λείπουν οι τηγανιτές πατάτες της μαμάς μου! (γέλια).
Εκδόσεις Ψίθυροι © 2021
