Κώστας Λαζαρίδης

Δράμα είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις περιοχές που πρωταγωνίστησαν στην αναγέννηση του ελληνικού κρασιού και στην οικοδόμηση της φήμης του.
Ο Κώστας Λαζαρίδης, ατμομηχανή της δραμινής οινοποιίας και δημιουργός του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη, στην Αδριανή, μας γυρίζει πίσω στο… μακρινό 1979, όταν φύτεψε τον πρώτο σύγχρονο αμπελώνα ολόκληρου του νομού.

Συνέντευξη Βαγγέλης Ελευθεριάδης / Φωτογραφίες Βασίλης Κοβλακάς

– Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με το κρασί και το αμπέλι;
– Πολύ νέος, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, εγκαταστάθηκα στη Γερμανία για τις ανάγκες της οικογενειακής επιχείρησης μαρμάρων, την οποία είχε ιδρύσει ο πατέρας μου. Εκεί, παράλληλα με την ανάπτυξη των πωλήσεων της επιχείρησης, είχα την ευκαιρία -χάρη στη φιλία μου με έναν γερμανό οινολόγο- να δοκιμάσω κρασιά από διάφορες χώρες και να επισκεφθώ πολλούς αμπελώνες. Αυτές οι επισκέψεις ήταν για μένα το πρώτο ερέθισμα. Συγκρίνοντας τις κλιματολογικές συνθήκες της Δράμας με τις αντίστοιχες των οινοπαραγωγικών περιοχών της Γερμανίας, πίστεψα ότι είχαμε ένα σπουδαίο πλεονέκτημα, που άξιζε να εκμεταλλευτούμε.

– Πώς ήταν τότε η κατάσταση στη Δράμα;
– Παρότι η περιοχή μας έχει μια σπουδαία αμπελοοινική ιστορία και ήταν στενά συνδεδεμένη με τη λατρεία του Διονύσου, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 είχε περιοριστεί σε μερικούς διάσπαρτους αμπελώνες, κυρίως με επιτραπέζια σταφύλια, που η συγκομιδή τους κατέληγε στη χωρική οινοποίηση και την παραγωγή σπιτικού τσίπουρου.

Η ιστορία αρχίζει το 1979, όταν ο Κώστας Λαζαρίδης, εγκαθιστά στον Ξηροπόταμο, στις πλαγιές του Φαλακρού όρους, τον πρώτο συστηματικό, γραμμικό αμπελώνα της Δράμας

– Το 1979 είναι μια χρονιά-σταθμός για εσάς.
– Ασφαλώς, αλλά θα έλεγα και για ολόκληρη τη Δράμα. Ακολουθώντας περισσότερο το ένστικτο και λιγότερο τη λογική, φύτεψα τότε έναν αμπελώνα 85 στρεμμάτων, που είχε δυο «επαναστατικές» καινοτομίες. Ήταν ο πρώτος οργανωμένος γραμμικός αμπελώνας του νομού και ο πρώτος επίσης που φιλοξένησε διεθνείς ποικιλίες σταφυλιού, όπως τη λευκή Sauvignon Blanc ή την ερυθρή Cabernet Sauvignon αλλά και το χαρισματικό Ασύρτικο της Σαντορίνης, σε μια από τις πρώτες του φυτεύσεις στη Βόρεια Ελλάδα.

– Γιατί λέτε «επαναστατικές» καινοτομίες;
– Γιατί έδειξε έναν καινούργιο δρόμο. Σήμερα σχεδόν όλοι οι αμπελώνες είναι γραμμικοί και οι ποικιλίες οι οποίες διαμορφώνουν αυτό που οι γευσιγνώστες ονομάζουν «στυλ» των κρασιών της Δράμας είναι εκείνες που φυτέψαμε για πρώτη φορά το 1979.

– Από τον μικρό αμπελώνα του 1979, πώς φτάσατε στο Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη που όλοι γνωρίζουμε;
– Τα αποτελέσματα των πρώτων πειραματικών οινοποιήσεων στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν πολύ θετικά και μας έδειξαν ότι οι καινούργιες ποικιλίες είχαν προσαρμοστεί πολύ καλά στο κλίμα και το έδαφος της Δράμας. Έτσι προχώρησα, το 1986, στην ίδρυση της ατομικής εταιρείας «Κωνσταντίνος Λαζαρίδης, Οινοποιείο-Εμφιαλωτήριο» και την κατασκευή ενός μικρού αλλά καλά εξοπλισμένου οινοποιείου, που στην πραγματικότητα ήταν επίσης το πρώτο που δημιουργήθηκε στην περιοχή. Παράλληλα, επέκτεινα τους αμπελώνες, προσθέτοντας και νέες ποικιλίες.

– Το οινοποιείο δεν είναι αυτό που υπάρχει σήμερα;
– Όχι, καμία σχέση. Το 1987, τον επόμενο χρόνο δηλαδή, ιδρύσαμε με τον αδελφό μου Νίκο την εταιρεία «Λαζαρίδης ΟΒΓΕ Α.Ε.», στην οποία μεταβιβάστηκε ο εξοπλισμός εκείνου του οινοποιείου αλλά όχι οι αμπελώνες, που παρέμειναν στην ιδιοκτησία μου. Στην εταιρεία αυτή παρέμεινα ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος μέχρι το τέλος του 1991, οπότε και οι δρόμοι μας χώρισαν, καθώς αποδείχθηκε ότι το όραμα και οι αντιλήψεις μας για το κρασί διέφεραν πολύ.

– Συνεχίζετε μόνος σας λοιπόν.
– Ακριβώς. Το 1992 δημιουργείται το Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, στην Αδριανή, που περιλαμβάνει πρωτοποριακές για την εποχή οινοποιητικές εγκαταστάσεις και εξοπλισμό αλλά και χώρους υποδοχής επισκεπτών. Συγχρόνως, παρουσιάζονται και τα τρία πρώτα κρασιά της σειράς Αμέθυστος, που μας χάρισαν πολύ γρήγορα διακρίσεις, αλλά κυρίως την αγάπη των καταναλωτών. Από ‘κει και ύστερα τα πράγματα εξελίσσονται πολύ γρήγορα. Δυο χρόνια αργότερα παρουσιάζουμε το πρώτο κρασί της σειράς Ch

– Ποια είναι η σημερινή εικόνα του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη;
– Διαθέτουμε πλέον περισσότερα από 3.000 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων, που καλύπτουν το σύνολο των αναγκών μας σε σταφύλια, εξασφαλίζοντας τον πλήρη έλεγχο στην ποιότητα της πρώτης ύλης. Επίσης ένα επισκέψιμο οινοποιείο και αποστακτήριο στην Αδριανή, που αποτελεί την παραγωγική μας βάση και στο οποίο επενδύουμε συνεχώς ώστε να παραμένει στην πρωτοπορία από άποψη οινοποιητικού εξοπλισμού. Και βέβαια το Κτήμα Οινότρια Γη, για το οποίο σας μίλησα μόλις προηγουμένως. Δημιουργούμε 15 διαφορετικά κρασιά, μοιρασμένα σε τρεις οικογένειες, Amethystos, Château Julia, Domaine Costa Lazaridi, που καθένα προσφέρει μια διαφορετική απόλαυση. Σε αυτά βέβαια να προσθέσουμε τις δύο εξαιρετικές κόκκινες ετικέτες του Κτήματος Οινότρια Γη. Εξάγουμε σε 24 σημαντικές αγορές του κόσμου και τέλος δεν σταματάμε να… ονειρευόμαστε!

«Διαθέτουμε πλέον περισσότερα από 3.000 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων, που καλύπτουν το σύνολο των αναγκών μας σε σταφύλια, εξασφαλίζοντας τον πλήρη έλεγχο στην ποιότητα της πρώτης ύλης»

– Δεν περιορίζεστε όμως μόνο στο κρασί…
– Όχι. Ήδη από το 1992 παρουσιάσαμε το Τσίπουρο Ηδωνικό, με και χωρίς γλυκάνισο, το οποίο ήταν το πρώτο προϊόν της κατηγορίας του, που εμφιαλωνόταν στην ευρύτερη περιοχή, ενώ το 1996 προστέθηκε και η σειρά αποσταγμάτων σταφυλής Methexis. Μια δεκαετία αργότερα ήλθε το πρώτο μας Βαλσαμικό ξίδι, το Aceto Botanico, ύστερα από παλαίωση 6 ετών, που πια έχει δίπλα του πέντε ακόμα εκδοχές Βαλσαμικού, με διαφορετική παλαίωση. Πιο πρόσφατη προσθήκη στη συλλογή των προϊόντων μας είναι το Ούζο Ηδωνικό, ένα ντελικάτο, υψηλής ποιότητας ούζο, που προέρχεται από 100% απόσταξη.

– Λέγεται ότι δεν υπάρχει γονιός που να μην νοιώθει ικανοποίηση όταν παίρνουν την σκυτάλη τα παιδιά του. Ο Γεράσιμος και ο Γιώργος, σήμερα βρίσκονται στο τιμόνι του κτήματος και οδηγούν πλέον την οινοποιία.
– Αποτελεί καμάρι και μεγάλη χαρά να μπορείς να δημιουργείς και να το μεταβιβάζεις στα παιδιά σου! Πλέον ο Γεράσιμος είναι διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία και ο Γιώργος είναι οινολόγος με σπουδές στο Monpellier της Γαλλίας και ασχολείται με το κομμάτι των αμπελώνων και της παραγωγής. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς!