6.6 C
Drama
Σάββατο, 8 Φεβρουαρίου, 2025

Μάριος Γιαννάκου

Ο Δραµινός αθλητής υπεραποστάσεων

Συνέντευξη Βαγγέλης Ελευθεριάδης

Ο Μάριος Γιαννάκου είναι γέννημα θρέμμα της Δράμας, άρχισε την ενασχόλησή του με τις υπεραποστάσεις το 2015. Ανήκει στην ομάδα της The North Face και δουλεύει στην οικογενειακή εταιρία λογιστικών και στον ελεύθερο του χρόνο προπονείται στα βουνά της Ελλάδας.
Κατέχει το ηλικιακό ρεκόρ στην απόσταση των 170 χλμ. στον αγώνα του Rout και φέτος ήταν ένα από τα 14 άτομα από όλο τον κόσμο που τερμάτισαν τον αγώνα 150 χλμ. στην Αρκτική.
Επόμενός του στόχος είναι ο μεγαλύτερος αγώνας τρεξίματος ερήμου στο Al Marmoom, μήκους 270 χλμ. όπου οι αθλητές τρέχουν για τέσσερις μέρες συνεχόμενα.
Μας αναφέρει ότι δεν υπάρχουν όρια στους στόχους της ζωής μας αν είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε σκληρά και με υπομονή και ότι η ζωή είναι όπως ακριβώς ένας αγώνας υπεραπόστασης που πρέπει πάντα να προχωράς όσο δύσκολο και αν φαντάζει μερικές φορές έστω και ένα βήμα.

– Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε; Μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια, για την οικογένειά σας…
– Πέρασα πολύ όμορφα και ήρεμα παιδικά χρόνια με αρκετές εξορμήσεις στην φύση. Εγώ και ο αδερφός μου ήμασταν πολύ τυχεροί που είχαμε δυο γονείς που μας έδιναν πολλά ερεθίσματα, τα οποία είμαι σίγουρος πως άλλαξαν τον τρόπο ζωής μας ως ενήλικες. Πήγαμε για 10 συνεχόμενα χρόνια στην Ευρωκατασκήνωση Θάσου όπου εκεί μάθαμε σαν παιδιά να μένουμε σε σκηνές μέσα στο βουνό. Νομίζω από εκεί άρχισε η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με τη φύση.

– Τι έχετε σπουδάσει;
– Είμαι τελειόφοιτος του Τμήματος Γερμανικής Φιλολογίας στο Α.Π.Θ.

«Δεν θεωρώ πως έχω κάποιο σωματικό ταλέντο. Ωστόσο ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου είναι η υπομονή, όπου αποτελεί πολύ βασικό συστατικό για τέτοιους αγώνες»

– Ποια είναι η σχέση του στενού σας οικογενειακού κύκλου με τον αθλητισμό;
– Η οικογένεια μου δεν έχει κάποια άμεση σχέση με τον αθλητισμό.

– Πώς και επιλέξατε να ασχοληθείτε με αυτό το είδος αθλητισμού, υπήρξε κάποιος άνθρωπος που σας επηρέασε;
– Μέχρι τα 22 μου χρόνια δεν γνώριζα την ύπαρξη τέτοιων αγώνων. Ο φίλος και φυσιοθεραπευτής μου, ο Πέτρος Γιάγκου, ήταν αυτός που μου άνοιξε τον δρόμο προς τις υπεραποστάσεις.

– Η οικογένειά σας πως το δέχτηκε;
– Η οικογένεια είναι οικογένεια και πάντα θα ανησυχεί ειδικά όταν μιλάμε για μοναχικούς αγώνες σε απομονωμένα μέρη όπως η Αρκτική ή η έρημος. Ωστόσο έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στο πως διαχειρίζομαι τέτοιες καταστάσεις.

– Τι ακριβώς είναι οι αγώνες υπεραποστάσεων;
– Οι αγώνες υπεραποστάσεων θεωρητικά είναι αγώνες όπου οι αθλητές τρέχουν μεγαλύτερη απόσταση από αυτή του μαραθωνίου. Προσωπικά αγώνες υπεραποστάσεων θεωρώ εκείνους τους αγώνες όπου οι αθλητές τρέχουν αποστάσεις που τους αναγκάζουν να μείνουν άυπνοι για πάνω από μία ολόκληρη μέρα.

– Πώς καταλάβατε ότι έχετε ταλέντο στις υπεραποστάσεις;
– Δεν θεωρώ πως έχω κάποιο σωματικό ταλέντο. Ωστόσο ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου είναι η υπομονή, όπου αποτελεί πολύ βασικό συστατικό για τέτοιους αγώνες. Σε τέτοιες προσπάθειες δεν αρκεί το σωματικό ταλέντο.

– Πιστεύετε ότι ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με ένα ταλέντο το οποίο ανακαλύπτει στην πορεία;
– Σίγουρα όλοι οι άνθρωποι έχουν κάπου κλίση. Μένει μόνο να δοκιμάζουν πράγματα και να ανακαλύπτουν που είναι καλοί.

«Μέσα από αγώνες υπεραποστάσεων βγαίνεις διαφορετικός άνθρωπος καθώς έχεις αρκετό χρόνο για να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις το οτιδήποτε»

– Ποια είναι η ανάγκη που κάνει κάποιον να θέλει να τρέξει μεγάλες αποστάσεις;
– Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και τρέχει για άλλους λόγους. Θεωρώ όμως ότι η βάση είναι η ίδια. Είναι μία εσωτερική αναζήτηση να ανακαλύψεις τα όρια σου και να έρθεις αντιμέτωπος με τους φόβους σου. Μέσα από τέτοιους αγώνες βγαίνεις διαφορετικός άνθρωπος καθώς έχεις αρκετό χρόνο για να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις το οτιδήποτε.

– Πιστεύετε ότι η επιλογή ενός αθλήματος έχει να κάνει με τον χαρακτήρα;
– Θεωρώ πως έχει να κάνει με τις ανάγκες που έχει ο κάθε άνθρωπος. Αν σου αρέσει να λειτουργείς στα πλαίσια μιας ομάδας σίγουρα το τρέξιμο δεν είναι για σένα. Οπότε έχει να κάνει καθαρά με το τι χαρακτήρα και τι ανάγκες έχει κάποιος άνθρωπος.

– Οι υπεραποστάσεις «παίζονται» με τα πόδια ή με το μυαλό;
– Οι υπεραποστάσεις είναι ένα παιχνίδι νόησης περισσότερο όπου ο αθλητής καλείται να παίρνει σωστές αποφάσεις συχνά και κάτω από υψηλές συνθήκες πίεσης. Οι αγώνες υπεραποστάσεων δεν συγχωρούν λάθη και παραλείψεις. Αρκεί μόνο μια λάθος απόφαση για να μείνεις πεσμένος και μόνος σε κάποιο απομονωμένο μέρος.

– Φοβάστε μήπως κάποια στιγμή χάσετε το ταλέντο σας;
– Αν κάποιος μπορεί να θεωρήσει την υπομονή ως ταλέντο, ευελπιστώ πως δε θα εκλείψει αυτό το στοιχείο μου

– Ασχολείστε με τη μουσική και τη ζωγραφική πως συνδυάζεται εκ διαμέτρου αυτές τις διαφορετικές δραστηριότητες;
– Δε θεωρώ πως είναι εκ διαμέτρου αντίθετες αυτές οι δραστηριότητες καθώς όλες τους έχουν σαν κοινή βάση μια μορφή εσωτερικής αναζήτησης. Τρέχω και ζωγραφίζω για να εκφράζομαι και να με ανακαλύπτω.

– Ποιο είναι το μεγαλύτερο κόστος της επιτυχίας;
– Αν αγαπάς αυτό που κάνεις δεν υπάρχει κόστος. Κόστος ίσως είναι η ανησυχία της συντρόφου μου και της οικογένειάς μου.

– Μπορεί ένας αθλητής αποστάσεων να μην είναι εγωιστής;
– Θεωρώ πως η έλλειψη εγωισμού είναι το μεγαλύτερο κέρδος μέσα από αυτούς τους αγώνες. Μέσα από τέτοιες προσπάθειες καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι δεν είμαστε άτρωτοι αλλά πολύ ευάλωτοι. Δε νομίζω πως χωράει ο εγωισμός σε αθλητές υπεραποστάσεων.

– Τι σημαίνει για σας η λέξη αντίπαλος;
– Η λέξη αντίπαλός βρίσκει την λέξη «εαυτός». Μέσα στο δάσος, στα χιόνια ή στην έρημο δεν υπάρχει κανένας άλλος αντίπαλος πέρα από τον εαυτό σου. Προσπαθείς απλώς να επιβιώσεις.

«Προσωπικά αγώνες υπεραποστάσεων θεωρώ εκείνους τους αγώνες όπου οι αθλητές τρέχουν αποστάσεις που τους αναγκάζουν να μείνουν άυπνοι για πάνω από μία ολόκληρη μέρα»

– Ποιο είναι το κέρδος της ήττας για σας;
– Η ήττα σου μαθαίνει αρκετά πράγματα. Αν και δεν έχω εγκαταλείψει ποτέ σε αγώνα θεωρώ πως κάποιες φορές η ήττα πρέπει να έρχεται για να αναθεωρούμε καταστάσεις και στόχους.

– Τι είναι για εσάς καλός αθλητής;
– Καλός «αθλητής» είναι για μένα αυτός που αποτελεί πρότυπο στην καθημερινή του ζωή. Έχω να πάρω πιο πολλά από μία εργαζόμενη μητέρα που τρέχει μαραθώνιο σε έναν μέτριο φαινομενικά χρόνο παρά από έναν αθλητή που τρέχει 100 χιλιόμετρα σε δέκα ώρες και αυτό είναι μόνο.

– Σε ποιους αγώνες υπεραποστάσεων έχετε λάβεις μέρος;
Έχω λάβει μέρος δύο φορές στον αγώνα 170 χιλιομέτρων του ROUT, δύο φορές στον αγώνα των 82 χιλιομέτρων του ROC, στον ΟΜΤ100Κ, στον Rovaniemi 150 και σε έναν αγώνα 24ώρου σε κυκλική πορεία .

– Ποιές ήταν οι συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε ο αγώνας Ροβανιέμι 150 στην Αρκτική.
– Οι συνθήκες ήταν ακραίες. Ακόμη και οι άνθρωποι που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή του Αρκτικού Κύκλου μας χαρακτήριζαν σαν crazy Greeks που θα επιχειρήσουμε να τρέξουμε μέσα σε αυτό το κρύο που έφτασε και στους -30. Μιλάμε για έναν αγώνα πλήρους αυτονομίας όπου οι αθλητές σέρναμε έλκηθρο με όλο τον εξοπλισμό μας. Επίσης το χιόνι έφτανε σε πολλά σημεία ως το γόνατο και αυτό ήταν ένα ακόμη πρόβλημα στα ήδη πολλά που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε. Η Αρκτική δεν συγχωρούσε λάθη. Έκανες λάθος και πάθαινες κρυοπαγήματα στην μέση του πουθενά αβοήθητος.

– Τι είδους προετοιμασία χρειάστηκε για να μπορέσετε να ανταποκριθείτε σε τόσο ακραίες συνθήκες;
– Το πρώτο που έχει να κάνει κάποιος άνθρωπος που αποφασίζει να επιχειρήσει κάτι τέτοιο είναι να αναλογιστεί την ευθύνη και το βάρος της απόφασης. Ήξερα πως θα αντιμετωπίσω κρύο και χιόνι, κούραση και υποθερμία οπότε πολλές φορές προκαλούσα υποθερμία στις προπονήσεις μου στον Όλυμπο τον χειμώνα για να μάθω να παίρνω σωστές αποφάσεις μέσα στον αγώνα. Ήξερα τα δυνατά σημεία μου και τα αδύναμα. Οπότε προπονήθηκα νοητικά και σωματικά για πολλούς μήνες σε κρύες περιοχές της Ελλάδας.

– Πόσοι αθλητές έλαβαν μέρος, πόσοι τερμάτισαν;
– Ξεκινήσαμε 60 άτομα από όλο τον κόσμο και τερματίσαμε οι 14.

– Ποιες ήταν οι σκέψεις σας τις ώρες που τρέχατε;
– 40 ώρες ήταν αρκετές για να σκεφτώ τα πάντα. Το πόσο ήθελα να τα καταφέρω, τα άτομα που πίστεψαν σε μένα αλλά και αυτοί που δε το έκαναν.

– Θα το κάνατε ξανά;
– Θεωρώ πως ότι είχε να μου δώσει η προσπάθεια αυτή μου το έδωσε. Δε θα το έκανα ξανά.

– Είστε κάτοχος του ρεκόρ ηλικίας στον αγώνα ορεινού τρεξίματος «Rout»; Τι ακριβώς αφορά αυτό;
– Ο αγώνας του ROUT θεωρείται ο πιο φημισμένος και δύσκολος αγώνας 170 χιλιομέτρων στην ultra trail σκηνή καθώς έχει πολύ λίγους σταθμούς υποστήριξης. Αυτός είναι και ο λόγος όπου ο αριθμός εγκαταλείψεων είναι μεγάλος. Σε ηλικία 23 ετών έγινα ο μικρότερος ηλικιακά αθλητής που τερμάτισα την απόσταση αυτή. Ελπίζω αυτό το ρεκόρ να σπάσει κάποια στιγμή και να βλέπω μέσα στα μονοπάτια όλο και περισσότερους μικρούς ηλικιακά αθλητές.

«Το πιο άσχημο πράγμα που βίωσα ποτέ ήταν όταν λιποθύμησα στον αγώνα της Αρκτικής από την κούραση και το πολικό κρύο. Ήταν μια δύσκολή στιγμή που δε θα ξεχάσω ποτέ!»

– Υπάρχουν άνθρωποι που σας βοηθάνε;
– Είμαι πολύ περήφανος που ανήκω στην οικογένεια της καλύτερης εταιρίας εξοπλισμού στον κόσμο, την The North Face η οποία είναι πάντα δίπλα μου σε ότι και αν αποφασίσω. Από εκεί και πέρα η εταιρία εργομέτρησης της PNOE είναι πάντα δίπλα μου για να αναλύσουμε στοιχεία του σώματός μου που θα με βοηθήσουν στους αγώνες.
Θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην γνωστή αλυσίδα Ζαχαροπλαστείων Μίλτος Patisserie και Catering όπου έχει φροντίσει για την διατροφή μου στην διάρκεια της προετοιμασίας και κατά την διάρκεια του αγώνα με προϊόντα της εταιρίας. Επίσης θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κατάστημα εξοπλισμού V15 στην Κομοτηνή, στην ευρωκατασκήνωση Θάσου που πιστεύει στον σκοπό μου και τελευταία ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Γιάννη Ετόγλου και στην εταιρία Johnnies’ Beer που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε την προσπάθειά μου για τον αγώνα που θα τρέξω στην έρημο.

– Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον. Που θα θέλατε να συμμετέχετε;
– Φέτος τον Δεκέμβριο εγώ και η ομάδα υποστήριξής μου θα ταξιδέψουμε στην ενδοχώρα της ερήμου Al Marmoom όπου θα τρέξω στον μεγαλύτερο αγώνα ερήμου στον κόσμο μήκους 270 χιλιομέτρων. Είναι ένας σκληρός αγώνας με ψηλές θερμοκρασίες που διαρκεί τέσσερις μέρες συνεχόμενα. Ο αθλητής κουβαλάει όλο τον εξοπλισμό μαζί του καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα.

– Κάθε φορά που ακούτε να λένε καλά λόγια για σας κάνετε μέσα σας τη σύγκριση με άλλους ανθρώπους τους οποίους θαυμάζετε; Πιάνετε τον εαυτό σας να λέει: «Καλός είμαι αλλά δεν είμαι και σαν τον… τάδε»;
– Δεν λέω ποτέ ότι είμαι καλός και δε λέω ποτέ ότι είμαι κακός. Στόχος μου είναι να περνάω την γραμμή εκκίνησης και να περνάω την γραμμή του τερματισμού. Αυτό που μετράει για μένα είναι να πετυχαίνω τον προσωπικό μου στόχο και να γίνομαι λίγο καλύτερος από αυτό που ήμουν εχθές.

– Ποιο είναι το πιο όμορφο και το πιο άσχημο πράγμα στον αθλητισμό που ζήσατε ως σήμερα;
– Το πιο άσχημο πράγμα που βίωσα ποτέ ήταν όταν λιποθύμησα στον αγώνα της Αρκτικής από την κούραση και το πολικό κρύο. Ήταν μια δύσκολή στιγμή που δε θα ξεχάσω ποτέ! Η πιο όμορφη ήταν όταν τερμάτισα τον ίδιο αγώνα μετά από 40 ώρες συνεχόμενης προσπάθειας και σηκώσαμε την ελληνική σημαία στον τερματισμό!

«Δεν λέω ποτέ ότι είμαι καλός και δε λέω ποτέ ότι είμαι κακός. Στόχος μου είναι να περνάω την γραμμή εκκίνησης και να περνάω την γραμμή του τερματισμού»

– Τι προπόνηση και τι διατροφή απαιτείται ώστε να μπορείτε να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των αγώνων υπεραποστάσεων;
– Προσέχω αρκετά την διατροφή μου και το βάρος μου. Ανάλογα με την φύση του αγώνα ακολουθώ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Για τον αγώνα στην Αρκτική αύξησα το βάρος μου κατά εννέα κιλά περίπου γιατί γνώριζα πως το κρύο απαιτεί αποθέματα λίπους. Τώρα που θα τρέξω στην έρημο έχω μπει σε άλλη φιλοσοφία και είμαι σε διαδικασία απώλειας βάρους.

– Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει να αγωνίζεται σε αγώνες υπεραποστάσεων;
– Το μόνο που χρειάζεται είναι πίστη. Μέσα από την πίστη έρχεται η πειθαρχεία, η σκληρή δουλειά και στο τέλος ο τερματισμός.

– Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε σε αυτούς που διαβάζουν τη συνέντευξη σας;
– Θέλω να πω πως αρκεί κανείς να κυνηγήσει το όνειρό και τον στόχο του, ακόμη και αν δε το βλέπει κανένας άλλος. Εμπόδια θα προκύψουν, δύσκολες στιγμές επίσης. Ακόμη και η εγκατάλειψη θα έρθει. Αυτό που κάνει κάποιον πολεμιστή όμως είναι πως θα σηκωθεί και πάλι μετά από όλα αυτά!

Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο
- Διαφήμιση -

Δημοφιλή Εβδομάδας