Νικόλας Φωτιάδης

Εικαστικός

Ένας δημιουργός που η τέχνη του αναδεικνύει την ανάγκη για βαθύτερη κατανόηση και σύνδεση μεταξύ των ανθρώπων. Ο Νικόλας, που γεννήθηκε στη Δράμα, έχει διανύσει μια μακρόχρονη καλλιτεχνική πορεία, συνδυάζοντας τη ζωγραφική με την εικαστική επιμέλεια και την καλλιτεχνική διακόσμηση. Όπως ο ίδιος λέει, «η ζωγραφική μου έμαθε να καλύπτω όλα τα κενά μου», αποδεικνύοντας πως η τέχνη μπορεί να είναι θεραπευτική και μεταμορφωτική.
Η φιλοσοφία του γύρω από τις Τέχνες είναι διαφωτιστική: «Αν δεν υπήρχαν οι Τέχνες, ο κόσμος θα ήταν πλανήτης χωρίς οξυγόνο». Ο Νικόλας πιστεύει ακράδαντα ότι «όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει καλλιτέχνες», αναγνωρίζοντας την ανάγκη για δημιουργική έκφραση στη σύγχρονη κοινωνία. Με την αναζήτησή του για την κατανόηση της ύπαρξης του άλλου, επισημαίνει την αξία της διαρκούς έλξης προς το «άλλο», που μας ενώνει και μας εμπνέει.
Στη δουλειά του, η γυναίκα έχει ιδιαίτερη θέση: «Η γυναίκα είναι η μητέρα – γη που γεννά και εμπνέει την τέχνη σε όλες τις μορφές της». Μέσα από τις εμπειρίες του και την εκπαίδευσή του στη Σχολή Καλών Τεχνών, ο Νικόλας έχει αποδείξει ότι «κανείς δεν γεννιέται με την αλήθεια, η αλήθεια κατακτιέται».
Ας τον καλωσορίσουμε και ας εξερευνήσουμε μαζί την τέχνη και τις σκέψεις του, που όχι μόνο αποτυπώνουν την προσωπική του διαδρομή, αλλά και προσκαλούν όλους μας να ανακαλύψουμε την καλλιτεχνική μας φύση.

Συνέντευξη Βαγγέλης Ελευθεριάδης / Φωτογραφίες Βασίλης Κοβλακάς

– Σειρά ανθρώπων με έχουν αναφέρει το όνομά σας και μου ζήτησαν να σας φιλοξενήσω στο περιοδικό μας…
– Ίσως γιατί δεν μιλάω πολύ ή δεν λέω ψέματα.

– Το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώσατε πώς ήταν; Οι δικοί σας είχαν σχέση με την ζωγραφική ή με την τέχνη γενικότερα;
– Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που μύριζε αγάπη; αυτό που αποκαλούμε οικογένεια. Στα μάτια μου θύμιζε περιβόλι γεμάτο χρώματα. Έτσι, το είχαν διαμορφώσει οι δύο άνθρωποι, καλλιτέχνες της ζωής, οι ίδιοι. Οι οποίοι ήταν πάντα δίπλα μας σε όλες μας τις δοκιμασίες, είμαστε ευγνώμων, ο αδερφός μου και εγώ προς αυτούς.

– Εσείς πάντα θέλατε να γίνετε καλλιτέχνης ή υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή που το ανακαλύψατε και το επιλέξατε για τη συνέχεια της ζωής σας;
– Είναι έμφυτο. Το ένστικτο μας οδηγεί. Ο Πάουλ Κλεέ έλεγε ότι το 70% της τέχνης είναι το ένστικτο. Η ζωγραφική είναι αυτή που λάτρεψα. Γιατί μου έμαθε να καλύπτω όλα τα κενά μου. Είναι ο παράδεισος μου! Η εσωτερική μου ανάγκη, η δική μου αλήθεια. Αυτήν, την αλήθεια καλλιέργησα σιγά – σιγά, έκανα την ζωγραφική τέχνη. Έτσι, συνειδητοποίησα ότι η τέχνη είναι ένα Γιατί. Ένα Γιατί μέσα μου!

– Σπουδάσατε στην Σχολή Καλών Τεχνών Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ.
– Ναι, είμαι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).

«Αν δεν υπήρχαν οι Τέχνες o κόσμος θα ήταν πλανήτης χωρίς οξυγόνο»

– Μπορείτε να φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή σας εάν δεν είχατε την ζωγραφική;
– Πως θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχαν οι Τέχνες; Ένας πλανήτης δίχως οξυγόνο!

– Για σας τι είναι ταλέντο; Πιστεύετε ότι υπάρχει;
– Ο Πάμπλο Πικάσο είχε πει ότι το νόημα της ζωής είναι να ανακαλύπτεις το ταλέντο σου. Ο σκοπός της ζωής είναι να το χαρίσεις στους άλλους.

– Ποια είναι η ηθική οδός;
– Όταν επιλέγεις την ηθική οδό πρέπει να δώσεις για να κερδίσεις κάτι.

– Ποια υπήρξε η πιο σημαντική στιγμή για εσάς;
– Στις καθημερινές αναζητήσεις μου στην σχολή βίωσα μέσω πολλαπλών διεργασιών ότι το μονοπάτι της γνώσης μπορεί, εάν κάποιος το επιθυμεί, να το διαβεί επιτυχώς με πολλούς τρόπους.

– Τι είναι ο καλλιτέχνης; Σε τι διαφέρει από άλλους ανθρώπους;
– Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται δημιουργικοί ή αν θέλεις ανακαλύπτουν γρήγορα την δημιουργικότητα τους. Ορίζοντας ως δημιουργικότητα την διαφορετική αντίληψη του χώρου και των πραγμάτων. Θεωρώ ότι οι όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει καλλιτέχνες που μπορούν, ενώνοντας τις δυνάμεις τους, δηλαδή την τέχνη τους, να γίνουν η Αναγέννηση που χρειάζεται η κοινωνία μας.

– Ο καλλιτέχνης γεννιέται ή διαμορφώνεται;
– Ο καλλιτέχνης διαμορφώνεται μέσα από την αναζήτηση για να «γεννήσει» και να κατανοήσει την ύπαρξη του άλλου. Μια συνεχής έλξη για το άλλο, χωρίς όρια και τέλος.

«Ο καλλιτέχνης διαμορφώνεται μέσα από την αναζήτηση για να “γεννήσει” και να κατανοήσει την ύπαρξη του άλλου. Μια συνεχής έλξη για το άλλο, χωρίς όρια και τέλος»

– Αν ο Πικάσο ζούσε σήμερα, πιστεύετε ότι θα έφτιαχνε αντίστοιχης σημασίας έργα τέχνης όπως π.χ. η Guernica;
– Αναμφισβήτητα θα δημιουργούσε έργα υψηλής τέχνης και αισθητικής. Προφανώς τα ερεθίσματα διαφορετικά, επειδή τα τεκταινόμενα διαφέρουν. Άλλη εποχή, άλλες αξίες, άλλοι άνθρωποι, δυστυχώς έχουμε όμως ίδιο πρωταγωνιστή, τον πόλεμο…

– Για να καταφέρει κανείς να φτάσει στην επιτυχία, από που πρέπει να περάσει;
– Σίγουρα, πρέπει να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια. Το πιο σημαντικό είναι ν’ αναγνωρίσεις από που έρχεσαι και που πηγαίνεις. Αυτό σε βοηθάει να εξελιχθείς.

– Σας αρέσει το διάβασμα; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
– Υπήρχε διάστημα που διάβασα περισσότερο. Τώρα το μυαλό μου απασχολεί η ζωγραφική. Ο Ντοστογιέφσκι και φυσικά ο Καζαντζάκης.

– Τι σας έκανε ν’ αγαπήσετε τον Καζαντζάκη;
– Ζωγράφιζε με τον λόγο του, εικόνες. Έτσι, αυτές τις εικόνες, διαβάζοντας τα βιβλία του, οραματιζόμουν το έργο μου.

– Τι συμβολίζει η γυναίκα για εσάς;
– Η γυναίκα είναι το σύμβολο της κουλτούρας σε όλους τους πολιτισμούς. Είναι η μητέρα – γη που γεννά και εμπνέει την τέχνη σε όλες τις μορφές της.

– Πείτε μου κάτι που λέτε στον εαυτό σας όταν κοιτάζεστε κάποιες φορές στον καθρέπτη.
– (Γέλια)… πάλι ζωγράφος ξύπνησες. Στον καθρέπτη αναγνωρίζεις τον εαυτό σου γυμνό – και συζητάς δίχως ενοχές – σαν το παιδί.

«Κανείς δεν γεννιέται με την αλήθεια, η αλήθεια κατακτιέται»

– Θυμάστε την πρώτη σας έκθεση; Έχει σημασία για εσάς να κάνετε εκθέσεις;
– Η πρώτη εμπειρία ήταν κατά την διάρκεια της φοίτησης μου στην Σχολή Καλών Τεχνών. Πιο συγκεκριμένα, μια ομαδική έκθεση με τους συμφοιτητές μου στο Τελλόγλειο Ίδρυμα στην Θεσσαλονίκη.
Πάντα υπάρχει λόγος να κάνει ένας καλλιτέχνης έκθεση. Είναι θέμα ηθικής να δείξεις τα έργα σου, είναι η ανάγκη της επικοινωνίας.
Είναι η ανάγκη του καλλιτέχνη να επικοινωνήσει την δημιουργικότητα του και να γίνουν όλοι μέρος αυτής.

– Τι απαντάτε όταν σας ρωτούν, τι δουλειά κάνετε;
– Να είμαι κάθε μέρα χαρούμενος!

– Τι είναι τελικά αυτό που σας έκανε αυτό τον δρόμο στην ζωή σας και όχι κάποιον άλλο;
– Το ένστικτο είναι αυτό που καθορίζει την διαδρομή μας… είναι αυτό που λέμε «έμφυτο».

– Τι είναι απαραίτητο να διαθέτει ένας καλλιτέχνης για να κάνει τέχνη;
– Να γνωρίζεις τι θέλεις να πεις. Να έχεις μια ιδέα και να προσπαθείς να την υλοποιήσεις να έχεις κάτι και να λες, αυτό δεν μου αρέσει, θα το αλλάξω με ότι υλικά διαθέτω. Φυσικά δεν κάνουν όλα τα υλικά σε ένα καλλιτέχνη. Για αυτό ο κάθε καλλιτέχνης χρησιμοποιεί διαφορετικά υλικά. Η επιλογή υλικών δίνει ξεχωριστή υπόσταση στον καλλιτέχνη.

«Η γυναίκα είναι η μητέρα – γη που γεννά και εμπνέει την τέχνη σε όλες τις μορφές της»

– Τι είναι η τέχνη για εσάς;
– Είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και η πηγή είναι η δημιουργικότητα. Κανείς δεν γεννιέται με την αλήθεια, η αλήθεια κατακτιέται.

– Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή στην πολύχρονη πορεία σας στη τέχνη;
– Αυτή που μου υπενθύμισε ότι: Τίποτα Δεν Μου Ανήκει #είναι και ο τίτλος από ένα βίντεο που έφτιαξα (κυκλοφορεί στο YouTube «Pleiades» Νικόλας Φωτιάδης (Αφορμή η στιγμή που η φωτιά έκαψε ολοσχερώς το εργαστήριο μου). Απελευθερώθηκα και ξαναγεννήθηκα μαζί με τις νέες μου δημιουργίες.

«Όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει καλλιτέχνες που μπορούν να γίνουν η Αναγέννηση που χρειάζεται η κοινωνία μας»

– Αυτή την περίοδο με τι ασχολείστε. Τι σχέδια έχετε για το μέλλον;
– Ξεκινάω από το τέλος. Το μέλλον το βλέπω μέσα από τα μάτια ενός σκύλου κάθε πρωί. Σχεδιάζω πως θα εκπληρώσω την ιδέα να γεμίσω την πόλη της Δράμας με τοιχογραφίες και ένα πρωινό να ξυπνήσουν όλοι και να είναι κομμάτι ενός πολύχρωμου καμβά.

– Σας απασχολεί καθόλου ο θάνατος; Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου;
– Με απασχολεί ακόμα η ζωή. Επίσης, είμαι σίγουρος αν μπορούσε να οπτικοποιηθεί, την φαντάζομαι σαν δύο αγαπημένα αδέρφια που κάθε πρωί η ζωή δημιουργεί τον κήπο των αισθήσεων και τις φαντασίας για τον θάνατο. Δεν έχω φόβο, έχω περιέργεια!