Η υπόθεση της ιστορικής επιχείρησης Μάρμαρα Παυλίδη, μετά τις καταγγελίες των αδελφών του για παραπλάνηση κατά τη διαδικασία πώλησης των μετοχών, παίρνει νέα διάσταση έπειτα από το υπόμνημα που κατέθεσε ο Χριστόφορος Παυλίδης, προς τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Δράμας. Η εξέλιξη αυτή προσελκύει το ενδιαφέρον μεγάλων ενημερωτικών ιστοσελίδων της χώρας, καθώς πρόκειται για μια υπόθεση με έντονο οικονομικό και κοινωνικό αποτύπωμα, που αφορά μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες εταιρείες του κλάδου. Η πολυετής παρουσία της και οι εκατοντάδες εργαζόμενοι εντείνουν την ανησυχία για τις πιθανές επιπτώσεις οποιασδήποτε δικαστικής εξέλιξης.
Στο δημοσίευμα που ακολουθεί, το political παρουσιάζει στοιχεία που προκαλούν ερωτήματα από το υπόμνημα του Χριστόφορου Παυλίδη, εστιάζοντας στην τεράστια διαφορά των 150 εκατομμυρίων ευρώ στις αποτιμήσεις της εταιρείας.
MAΡΜΑΡΑ ΠΑΥΛΙΔΗ
Το «θύμα» που κέρδισε εκατομμύρια
του ειδικού συνεργάτη
Νέα διάσταση λαμβάνει η δικαστική διερεύνηση γύρω από την πώληση της ιστορικής επιχείρησης Μάρμαρα Παυλίδη, καθώς το πρόσφατο υπόμνημα του Χριστόφορου Παυλίδη προς τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Δράμας όχι μόνο δεν αποσαφηνίζει τα κρίσιμα ερωτήματα αλλά αναδεικνύει μια σειρά κραυγαλέων αντιφάσεων και επιλεκτικών ερμηνειών.
Με φόντο τις καταγγελίες των αδελφών του για παραπλάνηση κατά τη διαδικασία πώλησης των μετοχών, ο Παυλίδης εμφανίζεται να επιχειρεί μια λεπτομερή αλλά βαθιά αντιφατική επιχειρηματολογία. Από τη μια, υποστηρίζει ότι η αποτίμηση της αξίας μιας εταιρείας είναι υποκειμενική και δεν μπορεί να θεωρηθεί «γεγονός», την ίδια στιγμή όμως προβάλλει ως αδιαμφισβήτητη την αποτίμηση που τον εξυπηρετεί. Όταν τον συμφέρει, είναι επιστήμη. Όταν όχι, είναι «γνώμη».
Η λογική των λεγομένων του βασίζεται στην παραδοχή ότι μια από τις αποτιμήσεις, αυτή της Grant Thornton, παρουσιάζεται ως τεκμηριωμένη, ορθή και ακριβής. Όλες οι άλλες; «Εικασίες», «λανθασμένες υποθέσεις», «σφάλματα». Πρόκειται για λογική ακροβασία που δεν περνά απαρατήρητη. Δεν μπορεί η αποτίμηση να θεωρείται «υποκειμενική» όταν εκθέτει τον Παυλίδη και «επιστημονική» όταν τον δικαιώνει.
Τα 150 εκατ. που «δεν χωρούν» σε υποσημείωση
Την ίδια στιγμή, η διαφορά στις αποτιμήσεις είναι μεγάλη. Σύμφωνα με πραγματογνωμοσύνη που έχει κατατεθεί στη δικογραφία, η αξία της εταιρείας ήταν υψηλότερη κατά περίπου 150 εκατ. ευρώ από το τίμημα που τελικά συμφωνήθηκε.
Τα δύο αδέλφια του επιχειρηματία υποστηρίζουν ότι δεν ενημερώθηκαν για στοιχεία που επηρεάζουν την αξία της εταιρείας κατά τον κρίσιμο χρόνο της πώλησης. Κατά την άποψή τους, αν είχαν γνώση της πλήρους εικόνας, η συναλλαγή θα είχε λάβει διαφορετική μορφή ή δεν θα είχε γίνει καθόλου.
Με όλα αυτά δεδομένα, αντί ο Χριστόφορος Παυλίδης να καταθέσει στοιχεία που να εξηγούν τη διαφορά εκατοντάδων εκατομμυρίων που προκύπτει από ανεξάρτητες εκτιμήσεις, επιλέγει να περάσει στην επίθεση. Κατηγορεί τα αδέλφια του για «ζήλια» και «επιθυμία άκοπου πλουτισμού». Όμως, εδώ δεν μιλάμε για οικογενειακές παρεξηγήσεις. Μιλάμε για 150 εκατ. ευρώ. Τόση ήταν -το λιγότερο- η διαφορά στην αποτίμηση με την πραγματικότητα. Με αυτό το ποσό να λείπει, κατάφερε να περάσει στα χέρια του η ιστορική εταιρεία. Και αυτά δεν ξεπλένονται με συναισθηματικά επιχειρήματα. Όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα, αρχίζουν οι καταγγελίες.
Αντί νέων αριθμών, οικονομικών δεδομένων ή εμπεριστατωμένης τεκμηρίωσης, το υπόμνημα καταλήγει σε έναν επιθετικό μονόλογο εναντίον των αδελφών του και των ΜΜΕ. Στην πράξη, είναι σαν να παραδέχεται ότι δεν έχει να αντικρούσει τις αποτιμήσεις. Έχει μόνο αφήγημα. Και το αφήγημα έχει αρχίσει να διαλύεται.
Εκδόσεις Ψίθυροι © 2021